vslnmnhelgi

Þankagil-Þakgil er eins og hola í tröllalegt hraunið.
Tjöldin í kringum okkur fuku og hælarnir börðust varla ofaní grýtta jörðina.
Við þraukuðum og pössuðum að hafa alltaf nóg í bjórdósunum svo að þær fykju ekki úr höndunum á okkur.
Gegnum að jökli og með vindinn í bakið um magnaða náttúru.
Börnin á bakinu, hor í nefinu. fótskriða niður í læk og grill.